‘‘तुम्ही कधी ऽ कुणावर शुद्ध प्रेम केलंय का ?
जेथे मनाला मन साद देते
शतजन्म जुळते तेथेच नाते
जग हे दरिद्री हमखास चुकते
संगास भुलुनी प्रेमास मुकते
ते प्रेम नि:शब्द दंवपावलांनी

भेटीस आलंय का? तुमच्या कधि भेटीस आलंय का?

तुम्ही कधीऽ कुणावर शुद्ध प्रेम केलंय का?

मी असं विचारल्यावर, ते माझ्याकडे, एखाद्या वेड्याखुळ्याकडे पाहावं, तसे पाहत राहतात. बिचार्‍यांनी, शुद्ध प्रेम ही गोष्टच कधी ऐकलेली नसते ! फक्त मला – मला एकट्यलाच ही स्वर्गीय गोष्ट लाभलीये ! तुझ्यामुळे – पूर्णिमा, तुझ्यामुळे !’’